Sevinçleri, hüzünleri, maceraları ve yolculukları ile bir ömrün öyküsü bu kitap. Ama en çok, sevinçlerin, hüzünlerin, maceraların, yolculukların gölgesinde izleri sürülmüş aşkların... Ve Levent Özübek imzasından bile anlaşılacağı üzere, fonunda yine ve elbette klasik müzik var... "Hayatları kesin olarak ayrılmış, tüm ümitler bitmişti bundan sonrası için. Ama o, Nantes’ta olsa da, yazları hep memleketine dönecekti. Palmiye şehrine... Körfezin lacivert manzarasına... Mehtaplı gecelerde balkonda oturacaktı yine, yıldızları seyredecekti. O şehrin tüm insanları gibi, o da sadece kendi şehrinde huzur bulurdu. Nereye giderse gitsin, yine şehrine dönerdi. Ama dönmeyen, hiç dönmeyeceğini bildiği biri vardı hala kalbinde. Ne var ki, kesinlikle ayrılmıştı o şehirden anılarındaki sevgili. ‘Neden beni uyandırdın, neden beni sevdin? Sonra neden bıraktın gittin? Neden hiç haber göndermedin?’"
