Aslında bu dünya bir fırındır tüm insanlara ve herkesin bir pişme süresi vardır “insan olmaktan” yana. Bazıları dostluğuyla, bazıları sevdasıyla, bazıları yalnızlığıyla, bazıları davasıyla, fikriyatıyla, bazıları kendi ya da bir yakınının hastalığıyla pişer. Sabretmeyi bilenlere, şükürle devam edebilenlere vardır mutlaka bir “müjde” hem de en ilahisinden. Ve dahi, ne olursa olsun, yaşam da daha güzeldir piştikçe insan.