“Ateş ile Pervanenin hikayesini biliyor musun?” diye sormuş ve devam etmiş kan sıçramış satırlarına. “Yanacağını bile bile ateşe doğru uçar pervane. Onun ışığına, sıcaklığına vurulur. Cezbeder onu ateş. Akıl kabullenmez bir aşk bu. Pervane heyecanla, aşkla ateşe yaklaşır, etrafında döner. Onu görmesini ister. Ateşe yaklaştıkça küle döner pervane. O aşk onu yakar, yok eder...” Maşuk bilir miydi Ateş olduğunu? Bilseydi eğer karşı koyabilir miydi bu yangına? Hatırlatır mıydı yakıp, kavuracağını? Peki, Pervanesi vazgeçer miydi bu ışığa kanat çırpmaktan? Gerçek bir hikayeden uyarlanan “Pervane” eserinin devam kitabında Ateş ile tanışıyorsunuz. Pervanenin Ateş’i... Sorun kendinize... Siz kendi hikayenizde kimsiniz? Ateş mi, Pervane mi?
