Otizmi için “terapi topluluğunda” yaşamak üzere Payton Yaşam Merkezi’ne on bir yaşındayken yollanan Todd Aaron, artık ellili yaşlarına gelmiş ve yaşam merkezinin “yaşlı kurdu” olarak anılmaya başlanmıştı. En çok sevdiği şeylerden biri ansiklopedileri tekrar tekrar okumak olan biriydi fakat evini paylaşmak zorunda kaldığı yeni ev arkadaşı ve ürkütücü görünümlü yeni bakıcı yüzünden tedirgin oluyordu. İşler, yeni gelen tek gözlü bir hastanın onu, kendini tekrar “normal” hissedebilmesi için ilaçlarını bırakmasına ikna etmesiyle daha da kötüye gidiyordu. Bunların hepsi birleşince Todd, çocukluğunda yaşadığı eve geri dönme hayalini sonunda gerçekleştirmeye karar vermişti. Tek ihtiyacı, bir haritaydı. “Gerçek ve can alıcı… Sayfalardan çıkıp sizi etkileyecek olan Todd Aaron, öyle özgün ve özgür ruhlu ki, peşinden her yere gitmek isteyeceksiniz. Sadece tarafını tutmakla kalmayacak, geleceğinin kontrolünü ele geçirmesi için onunla beraber savaşacak ve direneceksiniz. Tek seferde romanı bitireceksiniz ve söz veriyorum, kitap bittiğinde Todd’u özleyeceksiniz.” –Washington Post “Etkileyici… Todd’un zihni okuru ele geçirmekte o kadar başarılı ki okur, ana karakter dünyayla yüzleştiğinde onun adına büyük bir sevgi ama aynı zamanda korku besliyor. Uçuşu her ne kadar tehlikeli olsa da biz yeryüzündekiler olarak, Todd’un havalanması karşısında büyülenmeden edemiyoruz.” –New York Times Book Review “Çarpıcı. Kitabın aşıladığı empati sizi sarıp sarmalayacak.” –The New Yorker “Güçlü ve sürükleyici. İnce ve nazik bir ruhun duygusal bir portresi. Bütün okurlara öneririm.” –Library Journal, starred review“Çocukluk döneminde otizm hakkında yazılan onca kitap arasından bu roman, orta yaşta otizmin nasıl olduğu konusunda ferahlatıcı ve yeni bir bakış açısı getiriyor. Zekice ve empatiyle yazılmış.” –Andrew Solomon “Çabucak okunuyor ve hikâye inanılmaz sürükleyici… Gottlieb, Todd’un iç monoloğunu büyük bir ustalıkla yazmış.” –Publishers Weekly, starred review
