Ahlâk öğretisi ve devlet bilgeliği konusunda en iyi okul insanlık tarihinin geçmişidir. İnsan soyunun mutluluğunu ya da sefaletinin sebeplerini, insan ve devlet davranışlardaki değişimleri, kudretli yönleri ve zaafiyetleri, yükseliş ve düşüş dönemlerini incelemek, bunu yapan halkları bilge ve bağımsız kılan bu yüce felsefenin en berrak kaynağıdır. Şeşianlıların altın çağında devletin sağlam düzenini ve refahını sağlayan düstur –Doğanın ana ilkelerine ve devletinin ihtiyaçlarına ve şartlarına göre ayarlanmış bir yasama faaliyeti; ekonomik ve ticari yaşamın en doğru şekilde örgütlenmesi; mümkün mertebe mükemmel bir güvenlik teşkilâtı, ordu; ahlâkı ve yaşamı güzelleştiren bilim ve sanatın doğru takdiri ve etkin bir teşviki– bir süre sonra devlet işlerinde çeşitli ayak oyunları, entrikalar, düzensizlikler ve milletin refahını, huzurunu bozacak uygulamalarla terk edilecek ve Şeşian Tanrının gazabına uğrayacaktır. Peki, bu nasıl oldu? Bahtsız Şeşianlılar, kısmen yüzlerce yabancı halka karışarak, kısmen de komşu devletlere bağlanarak politik varlıkları ile birlikte aynı zamanda o şanlı eski isimlerini nasıl kaybettiler? Şeşianlıların ve Şeşian krallarının hikâyesi, Wieland’ın “Altın Ayna”sında gelecek çağlara ışık tutmak üzere kaleme aldığı bir eserdir. Devlet yönetme sanatının ve biliminin nirengi noktalarının değerlendirildiği, devlet idaresinin bütün konularının ele alındığı bu Doğu masalı tarzı eserde, belki de geçmiş büyük devletlerin muhteşem yükseliş ve çöküşlerinin bir örneği duruyor.
