Bir aileyi güçlü bir şekilde ayakta tutan unsurun, koşulsuz, şartsız sevgi olduğunu bilmemiz gerekir. Nice varlıklı aileler vardır ki, o evlere girdiğinizde hüzün çöker üzerinize. Şubat soğuğu gibi ürpertir sizi. Çünkü o evdeki huzursuz ortamı sezersiniz. Ve nice yoksul ailelerin yer sofrası vardır ki o yer sofrasında, ekmeği bandırdığınız kuru fasulyenin yanında yumrukla kırılan soğanın cücüğünü bile eşinize sevgiyle, aşkla ikram ederseniz, onu nasıl da neşeyle, iştahla yendiğini iliklerinize kadar hissedersiniz. Eğer bir çocuk sevgi dolu bir aile ortamında büyümüşse ondan sevgiden başka bir şey sudur etmeyecektir. Bunun için de anne babaların çocuklarına sevgiyi göstermesi ve ifade etmesi gereklidir. Çünkü sevgi bulaşıcıdır; gösterilen sevginin mutlaka bir karşılığı olacaktır.
