Kış bitti, korkulacak bir şey yok artık. Geriye kalan bitişin sonsuzluğu ve kederin kuşatıcılığı… Hangi sözcük ifade edebilir bu anı, söyleyin, söyleyin ya da susun. Ben Agnes Richter, size söylüyorum… Artaud, Rilke, Van Gogh, Cezanne, Rodin, Hayyam, Eşref Armağan, Şeyh Galip, İstanbul; hangi sözcüklere inanıyorsunuz? Dünyayı dünya ile kıyaslayabilirsiniz sadece. Sizin sözcükleriniz ve diliniz bu kıyası yapamıyor; çünkü dünyanın tenine dokunmuyorlar. Susunca dinecek sanıyorsunuz görünenin uğultusu. Oysa hakikatin çığlıkları dinmiyor. Ben Agnes Richter, size söylüyorum… Saussere, Chomsky, Lacan, Foucault, Ponty, Platon, Witgenstein, Derrida, Heidegger, İbn Arabi; inancınızdan nasıl emin olabilirsiniz ki? Neden kuşku duymuyorsunuz sözcüklerinizden? Dünyanın yanan tenini görmüyor musunuz? Sözcüğün içindeki alevi
