Aynanın karşısına geçip, gözlerimi kapattım. Bir iki üç deyip, gözlerimi açmamla çığlığı basmam bir oldu. Kafam Hiroşima’ya dönmüştü. Atom bombası atılmış gibiydi. Üç gün evden çıkamamıştım. Ablam saçlarımı ütüyle düzeltmeye çalıştıkça bulaşık teline dönüşüyordu. Hatta bana “Neva istersen bir tutam kesip, kese içine koyalım. Okulda tahtayı silmek için kullanırsın,” deyip hunharca gülmeye başlamıştı. Ah ahh! O gün herkese malzeme olmuştum. Neva; kıvırcık saçları ve matematik dersindeki başarısızlığı hariç kendisiyle barışık olan bir kız. Babaannesi ve okula yeni gelen arkadaşı Mine sayesinde, kendini yeniden bulacak ve bu hayatta ben de varım diyecek. Her ne kadar isyan etse de temiz kalbi, onu hep iyiliğe ve güzelliğe götürecek…
