1998 yılının Şubat ayında ABD’nin yeniden Körfez sularını ısındırması ve Saddam Hüseyin’le Irak’a karşı kapsamlı bir askeri harekâta girişmek istemesi, tüm dünyanın dikkatini ister istemez Ortadoğu’ya çekti. Bunun sonucunda, 1990 yılındaki Körfez Krizi sonrası meydana gelen tartışmalar yeniden alevlendi. Tartışmaların ve soruların odak noktasında şüphesiz ki ABD’nin bölgeye yönelik politikaları ve emelleri yer alıyordu. ABD, Irak’ın toprak bütünlüğünü destekliyor muydu? Daha da önemlisi ABD’nin Kürt politikası neydi, bağımsız bir Kürt devleti istiyor muydu? Bilinen bir gerçek vardı ki, o da, gerek Türkiye’deki, gerekse İran, Irak ve Suriye’deki Kürtler, ABD açısından bölgedeki vazgeçilmez piyonlardı. Gazeteci yazar Turan Yavuz’un kaleme aldığı bu kitap, İkinci Dünya Savaşı’ndan 1990’ların başına kadar, yani George Bush yönetimine kadar ABD’nin bölgede bilhassa Kürtlere karşı güttüğü politikaları gözler önüne seriyor. Ayrıca Körfez Savaşı sırasında Türkiye’nin konumu ve merhum Cumhurbaşkanı Turgut Özal’ın bilhassa Musul-Kerkük senaryoları ve Irak’a karşı ikinci bir cephe açılması niyetlerinin gün ışığına çıkmasıyla ilgili konuları da etraflıca ele alıyor.
